Ziller Çaldı ve Kreşli Hayat Başladı

Bizim balık kız kreşe başladı, kimine göre biraz erken gelebilir ancak bize göre uygun sınırlar çerçevesinde hanımkızım okullu oldu. Arya’nın zamanı gelince (Alican’ın deyimiyle) yuvadan uçacağını ve kreşe gideceği konusunda, konuşmadan anlaşmıştık. Zamanı gelmekten ne anladığımızı biraz açayım;
bize gore annenin bebeğiyle iyi iletişim kurabilmesi ve devam ettirebilmesi için belli bir süreden sonra ayrı sosyal hayatlara doğru yelken açması, her iki taraf için olmazsa olmazlar arasında, ancak bu süreyi ve şeklini belirlemenin anneye ve bebeğe bağlı olduğu kanaatindeyim.Yani bu benim için yarım gün Arya’nın kreşe gitmesi ve benim okula gitmem şeklinde olurken, sizin için bebeğinizi annenize bırakıp arkadaşlarınızla buluşmak şeklinde olabilir .

Peki Arya’yı kreşe gönderme kararı almamızdaki etkenler neler:

• Burada çevremiz dar, arkadaşlarımızında çocukları yok dolayısıyla Arya kendi gibi biriyle nasıl iletişim kurması gerektiğini bilmiyor. 30 yaş altıyla sosyalleşme zamanı,yaşıtlarına dokunsun oyunlar oynasın istedik. –Gerçekten ilk günler arkadaşlarına nasıl davranacağını bilemiyordu , onları da oyuncaklarından biri sanıyordu herhalde üstlerini çekiştiriyordu ama şimdi onlarla kafa kafaya vermiş oyunlar oynuyor.

• İki dillik durumu; madem buraya kadar geldik Arya’nın ingilizce öğrenme fırsatını kaçırmamalıyız. –Arya kreşten önce bir tek bir kelime bilmiyordu ancak küçüklerin beyinleri inanılmaz, birkaç kelime öğrendi bile.

• Bu yorumu Türkiye’deki çocuk doktorumuz yapmıştı ve bize çok mantıklı geldi. Eğer anne iş hayatına geri dönecekse , düzeninizi kurmakta fayda var. Evet anne iş hayatına öyle ya da böyle geri dönecek, o zaman ailemizin düzeni tekrar tekrar kurma çalışmalarına girmeyelim herşey Türkiye’de yaşıyormuşcasına işlesin. Anne-baba işe , Arya kreşe.

• Son nedenimiz, mutlu bir ilişki için; Alican ve benim kendimize ait hayatlarımız olması, evet erkekler çocuklu yeni hayatlarını sosyal hayatlarıyla parallel götürebiliyorlar ama bebekli hayatla birlikte kadının anlatacakları azalıyor şöyle ki;

Eve gelen erkek günün nasıl geçti sorusuna farklı yanıtlar verebilirken kadın sadece bebeği ve rutin ev işleri dışında anlatacak birşey bulamıyor (bu örnek bebek ve ev işleri için herhangi bir yardım almayanlar için geçerlidir:) ya da sadece benim için :))

• Eeee ben kendimi bildim bileli çalışıyorum, üniversite bitti yaz tatili bile yapmadan işe başladım, evde olmak benim için bir yere kadar. Ayrıca itiraf etmeliyim, sadece ev hanımlığını sevemedim illa ki yanına sadece bana ait birşeyler olmalı.

Ve iş ciddileşmeye başlayıp kreş arayışına başlayınca içimize sinen kreşi ne yalan söyliyeyim Kanada şartlarında bulmakta zorluk çekmedik.

Bir kreşten biz ne bekledik ne bulduk:

• Her üç bebeğe 1 öğretmen düşmekte (yeni doğan-18 aylık bebekler için geçerli) ve bebeklerin yaş grubu arttıkça öğretmen sayısı azalıyor.

• Bazı esnekliklerinin olabilmesi örneğin; bebeğinizin yemeğini getirirseniz onu yediriyorlar ya da bebeğinizin altı değiştirilirken krem kullanıyorsanız ( burada yayın olan eğer bebek pişikse pişik kremi kullanılması) buna devam ediyorlar.

• Web camera sistemi, bu benim gerçekten favorilerim arasında bazı yerlerde olmayabiliyor.

• Kullanılan materyallerin düzgün ve temiz olması, bildiğiniz gibi tüm oyuncaklar yerlere düşüyor, krılıyor , birçok hasara uğruyor, kullanılan materyallerin bazı kullanım ömürleri var siz bozuk oyuncakları kreşe koyup bebeklerinizin gelişimini destekliyoruz derseniz durup bir düşünmek lazım derim.

• Belli bir programın benimsenmiş olması; bizim seçtiğimizi kreş “Alpha Mania” gelişim modelini benimsemiş durumda bu model yaş grubu olarak 2 ve üzeri gruba hitap ediyor. Arya’nın grubunda kendi başına yemek yeme alışkanlığını benimsetme gibi uygulamaları var, benim bu uğurda yaptıklarımı düşününce (her yemekten sonra yarım saat temizlik yapıyorum:)) bizim için artılardan biriydi ve Arya’da da çok büyük ilerlemeler var.

• En önemlilerden biride bebeklerin uykularına gösterdikleri önem saat 12:00-2:00 arası sınıfın uyku saati ve gene bebeklerin kendi başına uyuması konusunda aileye büyük desteklerinin olması.(uyku konusunda takıntı mertebesindeyim)

Ve o büyük gün geldi çattı Arya ilk 2 hafta 2’şer gün, Ekim sonu da haftada 4 gün olmak üzere kreşe başladı.

İlk gün: Arya alışması için ilk günü benimle geçirdi, herşey tam anlamıyla süperdi, evet herşey Aryatorik’e yabancı geliyordu ancak etrafta dolanıyor, oyunlar oynuyor, verilen yemeklerden yiyordu hatta uyku saatinde uyumuştu bile, daha ne isterim.

İkinci gün: Arya’nın çıkardığı performans doğrultusunda kendisini kreşte arkadaşlarıyla bırakmaya karar vermiştik, çok uzun bir süre olmayacaktı bu ama tepkisini görmekte istiyorduk. Birlikte sınıfa girdik ben biraz sınıfta oyalandım, ben ayrılırken yanaklarından öptüm biraz işim var seni almaya geleceğim sen burada arkadaşlarınla oyna dedim ve sınıftan çıktım arkamdan herhangi bir ağlama sesi gelmedi. İçim rahat uzaklaştım kreşten.

1 saat ya da 45 dakika sonra kreşe gitmek için yola koyuldum zaten ne olduysa bundan sonra oldu.

Arya’yı sınıfın ortasında bir o yana bir bu yana ağlaya ağlaya dolaşırken buldum, o an neler hissettiğimi ifade edebilecek sözcük sanırım yok, Arya’yı alıp kaçar gibi çıktım kreşten ama görevlilerin bana neden ortalarda tek başına dolaştığını açıklamaya çalıştıklarını çok net hatırlıyorum, hakikaten tam Arya’nın yapacağı davranışları sergilemiş benim bıdık kızım. Kadınlar da biraz onu kendi haline bırakmışlar rahatlasın diye, zaten Alican’da kameradan izliyor, ters bi durum yok. Ben sadece çığlıklarının üstüne gidiyorum ama bütün haftasonunu neden ağladı düşüncesiyle ve tekrar tekrar Arya’yı ağlarken gördüğüm sahneyi gözümde canlandırıyorum aslında hiçbir şey yok sadece rahatlamak için bile ağlayabilir bebekler ama bana pek bir dokundu onu tek başına ağlarken görmek. Bu süreci Alican’ın gerçekten çok iyi yönettiğini düşünüyorum belki sadece bana kalsa Arya’yı 2.gün kreşe göndermekten vazgeçebilirdim.(Alican senin desteğin olmasa napardım ben!!!)





Arya şuan kreşte 4. Haftasında, geçen 2 hafta boyunca 4 gün kreşe gitti, evet ilk 2 hafta onu kreşe bırakırken biraz mızıldanıyordu ama bu hafta mızıldanmayı bile bıraktı. Onu bırakırken günlük programımızın ne olacağını, onu öğlen uykusundan sonra alacağımızı anlatıyorum, o da öğretmenlerinin kucağına sakin sakin gitmeye başladı. Kreşteki öğretmenlerine alıştı, ingilizce bir iki kelime öğrendi bile, diğer çocuklarla iletişim kurmaya başladı vs. vs. yani şimdilik durumlar iyi sadece bize kreşli hayatın hediyesi Arya’nın akan burnu, sümüklü hayat merhaba :) eee bunu da bekliyorduk zaten. Diğer çocuklarla sosyalleşsin dersen!!!