Tatile gitmeden önce hocalarımdan biri tatil öncesi iyi temennilerde bulunurken şöyle dedi;
Hoca:Keşke birisi Arya'ya baksa!!!
Çünkü o kadar alışmışım ki Arya ile hep beraber olmaya ya da özel birşey yapılacaksa Arya'yı dahil etmeye onsuz tek birşeyin hayalini kuruyorum Türkiye'deki arkadaş muhabbetli gecelerin!!! ( yaşı tutmaz yavrucağın , büyüdüğü zaman o da buyursun gelsin!). Yoksa çocuk ile müzeye,konsere,kampa,tatile,yürüyüşe,alışverişe,doktora, güzellik salonuna,kütüphaneye,arkadaş ziyaretine,pazara, daha sayamadığım birçok mekana gidilir,gezilir,eğlenilir,yenilir,içilir. İşin sırrı çocuğu hayatının içine dahil edebilmekte ve mevcut durumdan keyif alabilmekte gizli sanırım.
Çocuk sahibi olan her yeni çifte hayatlarının nasıl değişeceği en azından birkaç yakını tarafından mutlaka anlatılmıştır.Çocuk sahibi olduktan sonra kimse size dünyanın en güzel, en sevimli, en mükemmel, en uslu bebeği ile Karayiplerde kumsalda sessiz sedasız, inga inga diye aglama sesi olmadan, kusmuksuz, bebek bezsiz bir tatili vaat edemez(tabi ki olabilir ama o zaman bebeğinizin yanınızda olmayacağı kesindir:) )Size tek birşeyin vaadi verebilir, her günün ayrı bir serüven, ayrı bir neşe kaynağı iken bir o kadar yorucu olmasına karşın "bir gülüşe" dünyalarınızın değişeceğidir, bunun nasıl bir his olduğunuda sadece çocuk sahibi olanlar anlar bence!
Ben: Pardon? Niye biri Arya'ya bakıyor?
Hoca: Eeee o kadar Küba'ya gidiyorsunuz, eşinle başbaşa olmak hakkınız.?!
Ben:?!?!?! Biz hep birlikteyiz, hiç aklıma kızımdan ayrı bir tatil gelmedi.
Hoca: Çocuğunla çıktığın tatilin sorumluluğu farklı olacaktır.
İlk başta bu temenni bana çocuğu "yük" olarak görmek gibi geldi sonra birazcık daha iyimser düşünüp, kadıncağız dinlenmemiz için söylemiştir dedim kendi kendime.
Ama sonra aklıma birkaç tanıdığımın tatile ya bakıcılarıyla ya da aile büyükleriyle çıktığı geldi, sırf onlar denize girerken birileri çocuklarına baksın diye. O zaman bu tatil şekillerini çok bencilce bulmuştum (tabii o tarihlerde anne değilim!!!). Sırf sen denize gir diye çocuğunla 7*24 birlikte olabileceğin zaman diliminde bakıcı abla, sen, bebeğin ve eşin oluyorsun, yok artık falan demiştim. Şimdilerde yaşlandığım için mi yoksa çocuklu hayatın zorluklarını gördüğüm için mi bilmem birazcık daha iyimserim bu tip konulara karşı ama gene bana ters kavramlar demeden edemiyorum. Yani biz bize yetiyoruz,yuvarlanıp gidiyoruz.
Çünkü o kadar alışmışım ki Arya ile hep beraber olmaya ya da özel birşey yapılacaksa Arya'yı dahil etmeye onsuz tek birşeyin hayalini kuruyorum Türkiye'deki arkadaş muhabbetli gecelerin!!! ( yaşı tutmaz yavrucağın , büyüdüğü zaman o da buyursun gelsin!). Yoksa çocuk ile müzeye,konsere,kampa,tatile,yürüyüşe,alışverişe,doktora, güzellik salonuna,kütüphaneye,arkadaş ziyaretine,pazara, daha sayamadığım birçok mekana gidilir,gezilir,eğlenilir,yenilir,içilir. İşin sırrı çocuğu hayatının içine dahil edebilmekte ve mevcut durumdan keyif alabilmekte gizli sanırım.
Çocuk sahibi olan her yeni çifte hayatlarının nasıl değişeceği en azından birkaç yakını tarafından mutlaka anlatılmıştır.Çocuk sahibi olduktan sonra kimse size dünyanın en güzel, en sevimli, en mükemmel, en uslu bebeği ile Karayiplerde kumsalda sessiz sedasız, inga inga diye aglama sesi olmadan, kusmuksuz, bebek bezsiz bir tatili vaat edemez(tabi ki olabilir ama o zaman bebeğinizin yanınızda olmayacağı kesindir:) )Size tek birşeyin vaadi verebilir, her günün ayrı bir serüven, ayrı bir neşe kaynağı iken bir o kadar yorucu olmasına karşın "bir gülüşe" dünyalarınızın değişeceğidir, bunun nasıl bir his olduğunuda sadece çocuk sahibi olanlar anlar bence!
Bol gülüşlü günler!
Çok güzel anlatmışsın şimdi bilmediğim için yargıda bulunmak olmaz ama çocuksuz tatile ben de sıcak bakmayanlardanım. Hiç bırakmadım bırakacağımı da zannetmiyorum hayat böyle çok daha güzel
YanıtlaSilBöyle çok daha güzel olduğu kesinlikle,kumla oyna, kuşların peşinden koş, hiç oturma aynı bizim çocukluğumuzdaki gibi:))
Sil